wzięli'); wszegdyncy w Kazaniachnak różnicą, źe na cał

wzięli'); wszegdyncy w Kazaniachnak różnicą, źe na całym Zachodzie gnieździenskich; zawzdy, 'zawsze';-sz- zajęło miejsce południowego wszako, wszak; wszechen, po­ i wschodniego -ś- (i w kilku wszechny, rozpowszechnić; wszeliki, pozostałych słowach, por. szady, szary), wszelki, wszelkny; przedłożenia ze a więc rus. wieś, wsia, wsio, cerk. wszech-, w miejsce dawnego prawidło­ wisemogąszt\ ale czes., łuź. i pol­ wego wsze-: wszemogący, juź od 15.skie wsza, wsze, wszemogący (czes. wieku toszechmogący, wszechmoc,wszemohouci). Lit. wisas, 'wszystek'; wszechwladca (Czesi i inni Sło­ ind. wiśwa-, 'każdy', awest. wispa-, wianie zostali przy wsze-). Wszystko'wszystek', ind. wiśu-, 'na wsze od zaimka *wiesz, wsza, wsze, do strony': urobienia od pnia widziś używanego; chociaż samo * wiesz (przyimka niby, znaczącego tyle co i *wszy liczby mnogiej dla rodzajuroz-). P. zawsze. męskiego wcale nie istnieje, mamy wszeteczny, p. ciec. jednak zato: wszego,wszemu, wszech, wtłjż, 'także, identycznie'; pra­ zastępywane często przez stare, jak wszelkie podobne zwroty wszystek, wszytek, t. j . urobienie rodzaju żeńskiego, por. cerk. wwiną, od wsze- na -istek (por. samiustek 'nieustannie', jednają, 'raz'. od sam) albo na -itek, boć to ;. wtedy, p. tedy. Liczne z tu przytoczonych wyra­ wten, od gry w karty, w 17. i 18. zów, np. wzdy, 'przecież' (pierwot­ wieku: »(ja) do wtenu gotowa«, Po­ nie: 'zawsze', 'zawźdy'; bywa w biblji tocki ('do sztychu, maści'); »pasza w obu znaczeniach), i inne, juź cał­ z nimi zagrać, siódmkę wten, pokiem przestarzały; w psałterzu bywa tym tuza«, satyra z r. 1663; »gdy wzdy, 'przecież', i wzda, 'zawsze', tak w miarę każdemu do wtenu ale częściej: wezdy, wezgi (zaivszgi dodano« (tureckim urzędnikom), »le­ w Kazaniach gnieździenskich), wez- piej (nasza sprawiedliwość) do wtenu gdy i wezdgi (wezdy kilka razy dołoży«, Gościecki 1732 r. w biblji), obok wszegdy. Jak u Ser­ wterebić w niewolą, Potocki, z ni­ bów tak i u nas przestawiano wsze-,skiem -ere-, niby wtrzebić, 'wpędzić'. wszy-, we szwe-, szwy-, więc w psał­ wtóry; po wtóre, a w biblji samo terzu : szwytki (ze wszytki), ale tylkowtóre, 'znowu'; 'wtórować; powtó­ w ostatniej, 3 jego partie rzyć, powtarzać, itd.; wtorek; pra­ (z początku 15. wieku, pięć razy słowo, zastępywane u nas i indziej tak w psalmie 148.), tak po licznych przez drugi; u wszystkich Sło­ pozostałych zabytkach z końca 14. wieku wian identycznie, tylko w wokalizuje i przez cały 15. wiek; w 16. wieku się nieraz w u, serb. utorak, 'wto­ ginie to zupełnie; ocalało w imio­ rek', albo w miejsce -tor- będzie -ter-: w wytrynió — wydra 637